2021 > 2022

En dan niet 2021 “is groter dan” 2022, maar natuurlijk de overgang van 2021 “naar” 2022. En hoe beter een overgang weer te geven dan met een terugblik op het één, en vooruitkijken naar het ander! Hatsikidee. Want 2021 is, ondanks corona, zeker wel een terugblik waard. En 2022 begint, ondanks corona, goed met mijn eigen website! Maar eerst dus een terugblik.

2021 begon met mijn neus in de boeken. In september 2020 begon ik aan de studie Wijsbegeerte aan de Universiteit Antwerpen waardoor januari in het teken stond van mijn eerste universitaire examens. Megaspannend en leuk en gelukkig ging het heel goed! In de maanden daarop ging ik waar mogelijk naar Antwerpen voor college, en anders volgde ik thuis online lessen. Zo bereidde ik me voor op de tweede tentamen periode. In juni sloot ik ook deze examens weer positief en, na de nodige stresstranen, met een glimlach af. Dus: eerste jaar van de bachelor in – the - pocket!

Ik volg het verkorte deeltijdtraject als werkstudent, wat betekent dat ik gemiddeld twee keer in de week avondonderwijs volg en in drie jaar tijd een volwaardige bachelor diploma kan behalen. De laatste paar maanden van dit jaar lukte het me niet om vakken volgens schema te volgen, dus ik zal er iets langer over doen, maar de wil om het af te maken is er zeker!

Na de tentamens in januari kwam er een verrassend en leuk telefoontje; ik werd gevraagd om in februari twee weken mee te werken aan de studiopresentatie van Nora. Een nieuwe Nederlandse musical bedacht door Naomi van der Linden en geschreven door George Tobal en Naomi zelf. In samenwerking met MusicalMakers had zij de gelegenheid om haar nieuwe stuk verder uit te werken, en in deze fase van het uitwerken stond het nieuwe Delamar theater in Amsterdam-West tot haar beschikking. Samen met Gerrie van der Klei, Lotta Sophie Bakker, Isabelle Kafando, Rik Witteveen en Mylène d'Anjou mochten we twee weken samen spelen en maken. Dat was echt heerlijk! Al helemaal omdat het door corona echt al een tijd geleden was dat ik op een toneel had gestaan. Van die weken heb ik enorm genoten. Afgelopen december kregen we het bericht dat Naomi en MusicalMakers helaas niet verder gaan met hun samenwerking, maar hopelijk krijgen jullie in de toekomst via een andere weg de kans om kennis te maken met Nora.

Meteen hierna stond er in het voorjaar een volgend project te wachten: Hugo de Groot de musical. Hier had ik al een tijdje naar uitgekeken want al in februari ’20 kreeg ik te horen dat ik de rol van Maria, de vrouw van Hugo, op mij mocht nemen. Ons geduld werd door de corona-maatregelen een paar keer op de proef gesteld maar in juni mochten we LOS! De regie was in handen van Fons van Rongen (Goedemorgen Theaterproducties) die het hele stuk bedacht en schreef. Wat een feestje! Bij de eerste scriptlezing had ik echt een verliefd gevoel; verliefd op het theater, verliefd op samen een nieuw script mogen lezen, verliefd op de energie die er hangt als je weet dat je samen iets tofs mag gaan maken. Samen met Lars Mak, Linda Verstraten, Joost Claes en Richard Spijkers hebben we een heerlijke repetitieperiode gehad en in juli drie weken voor uitverkochte zalen mogen spelen. We stonden in De Nieuwe Doelen in Gorinchem, waar we in september ook nog een aantal weken voor scholen in herhaling mochten. De recensies waren lovend met o.a. 4 sterren in het AD waar in lijn met positieve woorden over mijn collega’s werd geschreven “Ook Zoï Duister, die De Groots echtgenote Maria speelt, komt zeer overtuigend en inlevend over”. Komend seizoen staat Goedemorgen Theaterproducties in het theater met Richard III en Checkpoint Charlie. Ga dat zien!

Vervolgens was het tijd voor het volgende avontuur: One de musical. Eind maart deed ik auditie voor een ensembleplek in deze nieuwe voorstelling. Het was denk ik een van de meest ontspannen en “geslaagde” auditieprocedures van mijn kant. De afgelopen jaren dringt het steeds meer tot me door dat de mensen aan de andere kant van de tafel net zo graag als ik willen dat ik op dat moment het beste van mezelf kan laten zien. Ze zitten daar niet om mij zo streng mogelijk te beoordelen, zoals ik wel vaak dacht toen ik net klaar was met studeren. Het enige wat ik kan doen in die paar minuten is proberen te laten zien wie ik ben. En dan klikt het soms wel, en soms niet. Je bent niet meteen slecht in je vak als je niet door een auditieronde komt. Dan was het niet wat zij zochten, en misschien uiteindelijk ook niet wat jij zelf zoekt.

Bij de auditie voor One klikte het. Met name met Bart, de regisseur, en met Penny, de acteercoach. Het begon met een dansronde. Bij dansaudities weet ik dat het moet hebben van overgave en uitstraling, omdat er veel mensen zijn die technisch beter dansen dan ik. Mijn dansniveau kan ik niet veranderen, het enige wat ik kan doen is er vol in gaan en hopen dat de creatives iets in me zien. En gelukkig zagen ze dat! De volgende dag mocht ik terugkomen voor een zangauditie. Het voelde, na al die tijd waarin we niet hadden kunnen spelen voor een publiek, als een cadeautje om aan een handjevol mensen een verhaal te mogen vertellen via een lied. Het was maar anderhalve minuut, maar ik ging er helemaal in op, met als resultaat dat het team van One echt even mee was in mijn verhaal. En ik dacht op dat moment; of ik nou word aangenomen of niet, ik heb gedaan wat ik kon. En dat is eigenlijk alles wat je kunt doen.

Gelukkig werd ik in dit geval (want negen op de tien keer is dat anders) na een fijne auditie ook daadwerkelijk aangenomen! Niet als danser in het ensemble, maar voor de rol van Toeya. In oktober begonnen we met de repetities. In One komen veel talenten samen: dansers, acrobaten, stunters en acteurs, die elk hun eigen kracht inzetten om zo samen tot hogere hoogtes te komen. Voor de musical werd in Aalsmeer een nieuw theater gebouwd, wat volgehangen is met led-schermen. Zo werd het gedoopt tot het eerste LED-Box Theater in de wereld. In dit decor zijn wij op 28 november in première gegaan. Helaas hebben we door corona-maatregelen nog maar een handjevol voorstellingen kunnen spelen, maar gelukkig mogen we snel opnieuw publiek ontvangen! Ik heb zin om met mijn fantastische groep collega’s er weer een feestje van te maken op de vloer.

Misschien zie ik jullie daar?

En nu zijn we dus hier, aan het begin van 2022. Ik ben benieuwd wat dit jaar in petto heeft. Het begint in ieder geval dus goed met de theaters die weer open mogen, mijn eerste blog op deze kakelverse site én de 29 kaarsjes die ik vandaag mag uitblazen. Ik hoop dat jullie in deze gekke tijden ook nog een beetje hoopvol vooruit durven kijken, of in ieder geval in het moment kunnen genieten.

Bedankt voor je tijd, tot de volgende keer!